مفهوم«حيات طيّبه» یا «زندگى پاکيزه»، بسیار وسيع و گسترده است و روزى حلال، قناعت، رزق روزانه، توفيق بر اطاعت فرمان خدا و مانند آن را در بر مى گيرد. لکن هدف اصلى از بيان دو مصداق «رضا» و «قناعت» در روایات، پايان دادن به حرص و هوا پرستى است که عامل تجاوزها، خونريزى ها، ذلت و اسارت هاست.

این انکار ممکن است از سه امر ناشى گردد؛ 1- هوا پرستى، که سبب مى شود، انسان چهره حق را بپوشاند. 2- تقلید و پیروى کورکورانه از دیگران، مخصوصاً از پیشینیان. 3- پیش داورى هاى غلط و اعتقادهاى فاسد پیشین، که مانع از بررسى و مطالعه بى طرفانه در آیات حق مى گردد.