به تجربه تاریخ ثابت شده افرادی که از پذیرش حق، سرباز زدند، سرانجام با خوارى و ذلّت، باطل را پذيرا شدند و نمونه روشن آن، مردم عراق در عصر امام علي(ع) بودند كه رهبري پيشواي عادلي همچون امام علي(ع) را نپذيرفتند و هر روز با بهانه اى از اطاعت او سرباز زدند لذا بعد از مدتی حاکمان بی رحمی مانند حجّاج بر آنها مسلط شدند که به گفته مورخان تعداد کسانی كه به وسیله شكنجه هاى دژخيمان او كشته شدند، 120 هزار نفر بود.

این انکار ممکن است از سه امر ناشى گردد؛ 1- هوا پرستى، که سبب مى شود، انسان چهره حق را بپوشاند. 2- تقلید و پیروى کورکورانه از دیگران، مخصوصاً از پیشینیان. 3- پیش داورى هاى غلط و اعتقادهاى فاسد پیشین، که مانع از بررسى و مطالعه بى طرفانه در آیات حق مى گردد.