برخی اجرای امر به معروف را سبب هرج و مرج در جامعه می دانند، اما در جواب گفته می شود؛ امر به معروف و نهى از منکر داراى دو مرحله است: نخست جنبه عمومى دارد که از تذکر و اعتراض و انتقاد تجاوز نمى کند. اما مرحله دوم که مخصوص جمعیت معینى است و از شئون حکومت اسلامى است، به این معنى که اگر نیاز به شدت عمل و اجراى حدود باشد، این جمعیت زیر نظر حاکم شرع و متصدیان حکومت اسلامى انجام وظیفه کنند. بنابراین، با توجه به مراحل و مقررات امر به معروف و نهى از منکر، هیچ گونه هرج و مرجى در اجتماع تولید نمى شود.

 از آنجا که نظام جهان هستى، نظام تکامل و پرورش است و تمامى موجودات زنده مسیر تکامل را مى پیمایند، حتى درختان، استعداد خود را با میوه بروز مى دهند، همه مردم از انبیاء گرفته تا دیگران، بر طبق این قانون عمومى آزمایش می شوند، و استعدادهای خود را شکوفا می سازند. گر چه امتحانات الهى متفاوت است، بعضى مشکل، بعضى آسان، اما به هر حال آزمایش براى همه هست. خداوند در این رابطه می فرماید: «آیا مردم گمان مى کنند بدون امتحان رها مى شوند، نه، هرگز بلکه همگى باید امتحان دهند».