قرآن دستور داده تا از طيبات استفاده كنيد تا وسيله‌ اي باشد براي انجام عمل صالح. اينها آفريده های خداوند است و تضادى بين دستگاه آفرينش و دستورات مذهبى وجود ندارد. آری خداوند اولا و بالذات اين طيبات را براى مؤمنين خلق كرده است و استفاده كافران از آنها تبعي است همچون باغبانی که وقتی به گلها آب مي دهد علف هاى هرزه هم سيراب مي شوند. آنچه مهم است اينكه غالب مردم راه افراط را مى پيمايند، و رو به تجمل پرستى مى آورند، به همين دليل است كه قرآن، از اسراف و زياده روى نهي كرده است.

امام در خطبه 21 نهج البلاغه می فرماید: «سبکبار شوید تا به قافله برسید». آری عامل بدبختى گروهى از انسان ها، سنگین کردن بار خود از امورى است که هرگز در زندگى ساده دنیا به آن نیازى نیست. آری هنگامى که قافله به گردنه هاى دشوار می رسaد، گرانباران وامى مانند و چون قافله نمى تواند به خاطر یک یا چند نفر توقّف کند، او را رها کرده خود مى روند و چنین کسى طعمه خوبى براى راهزنان و یا گرگان بیابان است؛ ولى سبکباران قافله در پیشاپیش قافله حرکت مى کنند و زودتر از دیگران به منزل مى رسند.

در اسلام استفاده از زیبائى هاى طبیعت، لباسهاى زیبا و متناسب، عطرها و امثال آنها نه تنها مجاز، بلکه به آن توصیه و سفارش نیز شده است، امام حسن مجتبى(ع) فرمود: «خداوند زیبا است و زیبائى را دوست دارد، به همین جهت، من لباس زیبا را براى راز و نیاز و طبق فرمان پروردگارم مى پوشم».