سوره قارعه به طور کلى، از معاد و مقدمات آن، با تعبیراتى کوبنده سخن مى گوید، و سرانجام انسان ها را به دو گروه تقسیم مى کند: گروهى که اعمالشان در میزان عدل الهى سنگین است، و پاداششان زندگانى سراسر رضایت بخش در جوار رحمت حق! و گروهى که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشتشان آتش داغ و سوزان جهنم.
 

منظور سایبان عظیمى است در جوار قرب رحمت حق، که فرشتگان بر برگ هاى آن تسبیح مى کنند و امت هائى از نیکان و پاکان در سایه آن قرار دارند.