قرآن باران را دلیلی بر امکان معاد دانسته و می فرماید: «آیا به آبى که مى نوشید، اندیشیده اید؟ شما آن را از ابر نازل مى کنید؟ یا ما نازل مى کنیم؟». این آیات، وجدان انسان ها را در برابر یک سلسله سؤال ها قرار می دهد؛ آیا به آبى که مایه حیات شما است و پیوسته آن را مى نوشید، هرگز فکر کرده اید؟ تفکر در چرخه تولید باران و نقش آن در حیات بشر، معاد را برای انسان ثابت می کند. وقتی خداوند می تواند با خلق این وسیله ساده، زمین خشک و مرده را با آن احیا کند، قادر به احیای مردگان در قیامت هم خواهد بود.