بعضی از علل گرایش به بت پرستی، از این قرار است: 1- بت پرستان عقيده داشتند كه سرپرست هر اقليمى از عالم، روح معيّنى از عالم افلاك است؛ و چون دسترسى به آن روح نداشتند مظهرى براى آن مى ساختند، و به عبادت آن مى پرداختند. 2- گروهى که ستارگان را پرستش مى كردند، هنگامى كه ستارگان را هميشه حاضر ندیدند؛ براى هر كدام بت و سمبلى ساختند و به عبادت آنها مشغول شدند. 3- گروهى خدا را به گمان خود بسيار منزّه مى شمردند تا آنجا كه پرستش او را براى خود مجاز نمى دانستند؛ و لذا براى تقرّب به او بت ساختند!

خانه خدا و به طور کلى «مکه» در لابه لاى یک مشت کوه هاى خشک و بى آب و علف قرار گرفته است، لکن بزرگ ترین مرکز عبادت و پرسابقه ترین کانون توحید در روى زمین، و حرم امن خدا است. امیرالمومنین(ع) در این رابطه می فرماید: «خداوند مى خواهد، بندگانش را با انواع شدائد بیازماید، و با انواع مشکلات در طریق انجام عبادتش روبرو کند، تا تکبّر از قلب هایشان فرو ریزد، و خضوع و فروتنى در آن جایگزین گردد و در پرتو این فروتنى و خضوع، درهاى فضل و رحمتش را به سوى آنها بگشاید».