بعضى از مفسّران این عبارت را به معنى نفرين مظلوم درباره ظالم گرفته اند؛ و بعضى به معنى سبّ و دشنام، و بعضى به معنى شكايت بردن پيش قاضى، و يا افشا كردن ظلم ظالم نزد مردم در غيبت و حضور؛ ولى تناسب حكم و موضوع ايجاب مى كند كه مُجاز بودن اين امور در مسير دفع ظلم و جلب حمايت مردم در برابر ظالم است؛ بنابراين مناسب است كه مسأله «سبّ» نسبت به ظالمان را منحصر به جائى كنيم كه عاملى براى نهى از منكر و مبارزه با ظلم گردد.

در منابع اهل سنت مثل نهایة الطلب و... آمده که وقتی پیامبر(ص) می خواست دعوت خود را آشکار کند، ابو طالب به پیامبر(ص) گفت: تو از لحاظ مجد و شرف، بلند مرتبه هستى و طایفه ات قوّى و پدری والامقام داری ... و همانا پدرم مى گفت: از صلب من پیامبرى خارج مى شود و دوست دارم آن زمان را درک کنم و به او ایمان بیاورم، پس هر کدام از فرزندانم که او را درک کرد باید به او ایمان بیاورد.