«شيعه واقعي» از منظر امام صادق(ع)

امام صادق(عليه السلام) چه صفات و نشانه‌هايي براي «شيعه حقيقي» برشمردند؟

امام صادق(ع) در مورد صفات و نشانه هاي شيعه واقعي مي‌فرمايند: «شيعيانِ ما را به اوقات نماز امتحان كنيد كه چگونه به آن اهميّت مى‌دهند و اينكه چگونه اسرار و مقامات ما را در نزد دشمنان بازگو نمى‌كنند و همچنين با اموال‌شان امتحان كنيد كه چگونه به ديگر برادران‌شان كمك مى‌كنند». متاسفانه بعضي از شيعيان يا به اصل نماز اهميت نمي‌دهند و يا نسبت به نماز اول وقت سهل انگارند و يا از هر دو فاصله گرفته‌اند و اسم خود را شيعه هم مي‌گذارند.

امكان رسيدن به مقامات شاگردان ائمه(ع)

آیا می توان به مقاماتی که شاگردان ائمه(عليهم السلام) دست يافته اند رسيد؟

رسيدن به مقام امام ممكن نيست؛ اما رسيدن به مقام شاگردان آنها ميسور است. آنها نه امام بودند و نه امامزاده؛ بلكه افراد عادي بودند كه با تلاش و درس خواندن جزء اولياي الهي شدند. اين راه اگر طی کردنش ميسر نبود ما را به رفتنش تشويق نمي كردند. امام صادق(ع) درباره «حمران بن اعين» فرمود: «من و پدرم شفيع خوبي براي او هستيم. دست او را مي ‏گيريم تا با ما وارد بهشت شود». او ‏جواني عادي بود كه به اين مقام رسيد. اين كه بگوييم: ما كجا و ائمه كجا؟ صحيح است؛ اما اگر بگوييم: ما كجا و شاگردان ائمه كجا؟ درست نيست.

ماهیّت ملائکه

ماهیّت ملائکه چیست؟

درباره ماهیت فرشتگان، بعضی آن را جسم لطیف و نوری می دانند و بعضی آن ها را مجرد از جسم و جسمانیات می دانند. ظاهر آیات و روایات آن است که آنها از این مادّه کثیف و خشن عنصرى نیستند ولى به هر حال مجرّد مطلق نیز نمى ‏باشند؛ زیرا زمان و مکان و اوصاف دیگرى که لازمه جسم و جسمانیّت است براى آنها در آیات و روایات آمده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

النَّظَرُ إِلَى الْکَعْبَةِ عِبَادَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْوَالِدَيْنِ عِبَادَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الاِْمَامِ عِبَادَةٌ.

نگاه به کعبه عبادت است، نگاه به پدر و مادر عبادت است، و نگاه به ]چهره[ امام عبادت است.

کافى: 4/240/50