در حديث «توحيد مفضل» از امام صادق(ع)، شگفتی های زیادی از خلقت گیاهان مورد اشاره قرار گرفته؛ مانند ميوه ها براى غذاى انسان، و گاه براى حيوانات، هيزم براى آتش افروزى، و اینکه لذتى كه از مشاهده مناظر زيبا و با طراوت گیاهان مى بريم با هيچ منظره اى در جهان برابرى نمى كند. همچنین پدید آمدن یکصد دانه از یک دانه، حفاظ ها و غلاف هایی که دانه های خوراکی را از آفات محیط و پرندگان محافظت می کنند، ریشه های گیاهان که برای تامین آب و مواد غذایی در زمین نفوذ می کنند و ... که همه اينها به اراده و امر پروردگار و نشانه عظمت اوست.

در این برهان ادعا نشده که همه اسرار این جهان براى بشر معلوم گشته است، بلکه این برهان می گوید: آن چه تاکنون از این عالم کشف شده، نظم شگفت انگیزی داشته و بیانگر این است که به صورت اتفاقی پدید نیامده و برای اثبات خالق حکیم و دانا کافی است. همانطور که اگر در چند صفحه از یک کتاب قطور، حقایق و اسرار و نکته های پر مغز را مشاهده کنیم، آن کتاب را به یک دانشمند نابغه نسبت می دهیم، ولو اینکه همه کتاب را مطالعه نکرده باشیم.