امام صادق(ع) در این باره می فرماید: «اى مفضّل! من تو را از فايده وزش باد آگاه مى كنم. آيا نمى بينى وقتى هوا راكد مى شود چگونه اندوه انسان را فرا گرفته و نفس ها در سينه حبس مى شود، افراد سالم بيمار، و بيماران به زحمت مى افتند، ميوه ها خراب و سبزى ها متعفن مى شود و سبب بيمارى وبا و آفت در غلات مى شود. اى مفضّل! فكر كن چگونه هواى صاف و بارانى پشت سر هم بر اين عالم وارد مى شوند؛ آيا نمى بينى هنگامى كه باران پی در پی و بيش از حد ببارد سبزى ها و زراعت ها مى گندد؟ بدن حيوانات سست مى شود و ...».

طبق آیه 46 سوره روم، یکی از نشانه های عظمت خدا بادها هستند که پیشاپیش باران حرکت مى کنند و قطعات پراکنده ابر را با خود برداشته به هم مى پیوندند و به سوى سرزمین هاى خشک و تشنه مى برند. صفحه آسمان را مى پوشانند و با دگرگون ساختن درجه حرارت جوّ، ابرها را آماده ریزش باران مى کنند. همچنین گرما و سرماى هوا را تعدیل مى کنند، هوا را تصفیه مى کنند. از فشار حرارت خورشید مى کاهند. اکسیژن را براى انسان ها می برند و گاز کربن را براى گیاهان هدیه مى برند و در تلقیح بسیارى از گیاهان نقش دارند و... .