حكم «جهاد» نشانه خشونت‌ يا مبارزه با ظلم؟

آيا همان‌ طور كه دشمنان اسلام القاء می كنند حكم «جهاد» در اسلام نشانه خشونت‌طلبي دين مبين اسلام است؟

اسلام آمادگى نظامى را براى جلوگيرى از جنگ و نه هجوم به دیگران خواسته است؛ لذا اگر دشمنِ حمله كننده درخواست صلح كرد بايد پذيرفت. اسلام به سربازانش اجازه آغاز هيچ جنگى را نداده و در تمام جنگ‌ها گلوله اوّل را دشمن شليك كرده است. اسلام تنها در مقابل كسانى كه با مسلمانان مبارزه ‌كنند، اجازه جنگ داده و در برابر هجوم آنها بايد به اندازه‌ دفع شرّ و ظلم آنها اكتفا كرد و تقوا را حتّى در ميدان جنگ، بايد رعايت كرد.

ترس وهابیون از گسترش مذهب اهل بیت(ع)

علت تهاجم وهابیت بر ضد مذهب اهل بیت(علیهم السلام) چیست؟

مهمترین انگیزه تهاجم وسیع وهابیت بر ضدّ مذهب اهل بیت(ع)، ترس و وحشت آنان از گسترش فرهنگ برخاسته از قرآن و عترت در میان جوانان و دانشمندان تحصیل کرده و استقبال آنان از این مکتب نورانى مطابق با سنّت راستین محمّدى(ص) است.

فلسفه جزیه

جزیه برای چیست؟ منظور از بعثت رسول اکرم هدایت و ارشاد مردم است که همواره توأم با معنویات می باشد؛ ولی از آن طرف، در قوانین اسلام مطالبی دیده می شود که با غرض اصلی اسلام _ارشاد مردم به راه راست_ سازگار نیست؛ چنان که می فرماید: اگر مسیحیان و یهودیان حاضر شوند جزیه بپردازند، آنان را آزاد بگذارید؛ در صورتی که جزیه خود نحوی توجه به امور مادی است؛ بعلاوه چگونه اسلام اجازه می دهد که آنان را تشویق کند که بر آیین تحریف شده خود باقی بمانند؟

در قبول دين هيچ اجبار و اکراهى نيست. در اين بين«جهاد»، مقابله با تهاجم دشمن و«جزيه»، ماليات عادلانه و سرانه اقلّيّت اهل کتاب، به دولت اسلامى جهت حفظ نظم و امنيّت آنهاست. شواهد تاريخى مثل قبطيان مصر يا اهل ذمّه شامات، نجران و ...گواهى مى دهد جزيه عنوان جريمه و فشار نداشته؛ بلکه هدف مصرفش در تأمين آسايش آنان بوده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

مِنْ أحسَنِ الإحسانِ الإيثارُ

از بهترين نيکوکاريها ايثار است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22