شرکت امام(ع) در این شورا نشانه تأیید آن نیست. بلکه می توانست راهی برای احقاق حق باشد و با وجود اندک احتمالی، شایسته بود که ایشان در این شورا شرکت کند. ضمنا این مشارکت برای این بود که لااقل مصالح اسلام و مسلمین در حد امکان محفوظ بماند، شکاف کمتر شود و فساد مستولى نگردد. علاوه بر این، آنچه از تاریخ بر می آید اضطرار ایشان برای شرکت در این شورا است و گفتار امام در خطبه شقشقیه نیز شاهدی بر این مدعاست.

امانت در مشورت ایجاب می کند در موارد مهمی همچون ازدواج یا انتخاب شریک برای کسب و کار یا احقاق حق، اگر سوالی پرسیده شود، شخص واقعیت را بگوید. همچنین بازگویی گناه یا عیب کسی که به صورت علنی مرتکب آن گناه می شود اشکالی ندارد.