اولا: این ادعا تنها يك «فرضيه» است و صرف «احتمال» دلیل مناسبی برای انکار امری قطعی نیست.ثانیا: چه اصرارى است كه تمام حقايق جهان را تنها با همين «معلومات تجربى» فعلى تفسير كنيم؟! به اعتراف بسیاری از دانشمندان، حقايق اسرار اين جهان، منحصر به همين كشفيات علمى‏ امروز نیست و اين اصرار و پافشارى، بسيار بى‏ مورد است. ثالثا: از آنجا که ادله و شواهد فراوانی بر خلاف این فرضیه وجود دارد حتی احتمال چنین مطلبی نیز درست نیست؛ بعضی از این شواهد عبارت اند از: الف) معجزات علمی و حقایقی که در کتب آسمانی خصوصا قرآن وجود دارد و فقط خداوند از آن اطلاع دارد و از توان پیامبران خارج است. ب) آیات فراوانی که به صراحت کتب آسمانی را از جانب خداوند می داند. ج) حضور پیامبران در بین مردم و پایه گذاری غلط این فرضیه بر «عزلت گزینی» آنها.

در لغت، رسول  کسی است که مأموریت و رسالتی دارد تا آن را ابلاغ کند و نبی کسی است که از وحی آگاه است و از آن خبر می دهد. اما در تعابیر قرآنی و روایات، رسول کسی است که وحی الهی را دریافت کرده و به مردم ابلاغ کند. اما نبی کسی است که تنها وحی را دریافت می کند ولی موظف به ابلاغ آن نیست. فرق دیگر این است که نبی حقایق وحی را در خواب می بیند یا علاوه بر خواب صدای فرشته وحی را در بیداری می شنود. اما رسول علاوه بر دریافت وحی در خواب، فرشته را در بیداری می بیند و صدایش را هم می شنود.