اولا: روایات داناترین بودن عمر به قرآن، مرسل و بدون سند است. ثانیا: چطور عمر داناترین مردم به قرآن بود درحالیکه فقط یادگیرى سوره بقره 12 سال طول کشید؟ ثالثا: به اعتراف علماى اهل سنت، او نسبت به برخى از کلمات قرآن جاهل بوده و یا احکامى از او صادر شده که کاملا با آیات قرآن در تعارض است از جمله: حکم به ترک نماز جُنُبی که آب براى غسل ندارد. حکم به سنگسار زنى که شش ماهه زایید. ندانستن معناى أبّ در آیه «و فاکهة و أبّا» و... رابعا: خود او بارها، دیگران، حتی زنان عجوزه را از خود داناتر دانسته.

حج تمتّع در قرآن آمده و پیامبر(ص) به آن دستور داده اند، اما در کتابهای تاریخی و حدیثی فراوانی نقل شده که خلیفه دوم بعد از پیامبر و برخلاف قول و نظر صریح او از فریضه حج تمتع نهی کرد. ابن عمر و ابن عباس از کسانی بودند که این نهی را بدعت دانسته اند.