حدود هفتاد توقيع از ناحیه امام زمان(عج) صادر شده كه برخى از آنها عبارتند از: توقيع به على بن محمد سمرى، توقيع به ابى جعفر عمري در سوگ پدرش، توقيع به سعد بن عبدالله قمی، توقيع به اسحاق بن يعقوب، توقيع به محمد بن عبدالله بن جعفر حميرى، توقيع به احمد بن خضر بن ابى صالح خجندى، توقيع به حسن بن فضل يمانى، توقيع به ابو عمرو و فرزندش ابو جعفر محمد، توقيع به محمد بن ابراهيم مهزيارى و... .

برخي خواسته اند بگويند كه شیعیان بعد از شهادت امام عسکری(ع) به «جعفر کذّاب» تعزیت و تهنیت گفتند؛ در حالي كه از روايت ابوالادیان چنين استفاده مى شود برخى از شيعيان كه هنوز امر امامت حضرت مهدى(عج) برایشان روشن نشده بود، به گمان اينكه جعفر امام است در صدد تهنيت به او برآمدند.

در زمان امام عسكرى(ع) شیعه به صورت یك قدرت عظیم در عراق درآمده بود و همه مردم مى‏ دانستند كه این گروه به خلفاى وقت معترض بوده و حكومت هیچ یك از عباسیان را مشروع و قانونى نمى‏ داند، بلكه معتقد است امامت الهى در فرزندان على(ع) باقى است. در آن زمان شخصیت ممتاز این خانواده امام حسن عسكرى(ع) بود. گواه این مطلب، اعتراف «عبید الله»، وزیر «معتمد» عباسى، به این موضوع است.