بزرگاني از میان اهل سنت، كتاب‌هايي در شرح زندگی دوازده امام(ع) نوشته‌اند، که از این افراد می توان با اصطلاح سني «دوازده امامی» یاد کرد. مانند: مجمل التواریخ و القصص از ابن شادی، تذکرة الخواص از ابن الجوزی، مطالب السئول از ابن طلحه شافعی، معالم العترة النبویة از ابن اخضر گنابادی، نزهة القلوب از حمد الله مستوفی، الفصول المهمة از ابن صباغ مالکی، الشذرات الذهبیة از ابن طولون، فصل الخطاب از خواجه محمد پارسا، روضات الجنان و جنات الجنان از درویش حسین کربلائی، الصواعق المحرقة از ابن حجر هیتمی، و... .

تذکرة الخواص که نام اصلى آن «تذکره خواصّ الامّه بذکر الائمه الاثنى عشر» یا «بذکر خصائص الائمه الاثنى عشر» و یا «فی ذکر مناقب الائمه» است، توسط شمس الدین ابوالمظفر یوسف بن قزاوغلى سبط ابن جوزى نوشته شده است. او در این کتاب همه فضائل مطرح در مورد دوازده امام از حضرت على (ع) تا مهدى موعود (عج) را به طور مستند از طرقِ روایات اهل سنت نقل کرده است.یکى از مسائلى که در نوشتن این کتاب به طور گسترده مورد توجه مولف قرار گرفته جریان عاشورا است. وى مهم ترین مسئله شیعه را که خلافت بلافصل على بن ابى طالب (علیه السلام) بوده و توسط بسیارى از بزرگان اهل سنت انکار شده را به تفصیل و به طور مستند نقل و اثبات کرده است. او جریان غدیر خم را مطرح کرده و براى لفظ «مولى» و «ولى» معناى خلافت را برگزیده است و نیز اتفاق علماى اسلام بر وقوع ماجراى غدیر خم و مسئله تعیین جانشین توسط پیامبر (ص) را نقل کرده و آیات نازل شده در شان على بن ابى طالب (ع) را با ذکر سندها و منابع معتبر خود اهل سنت مثل مسند احمد بن حنبل، سنن ترمذى و تفسیر ثعلبى ذکر نموده است.

در روایات فراوانى که از طرق معروف اهل تسنن و شیعه نقل شده، صریحاً این مطلب آمده است که: آیه اکمال دین(آیه 3 سوره مائده) در روز غدیر خم و به دنبال ابلاغ ولایت حضرت على(ع) نازل گردید.
«حافظ ابو نعیم اصفهانى» در کتاب «ما نزل من القرآن فى عَلى(ع)» از «ابو سعید خدرى» صحابى معروف، نقل کرده که: پیامبر(ص) در غدیر خم، على(ع) را به عنوان ولایت، به مردم معرّفى کرد و مردم متفرّق نشده بودند تا این که آیه «اَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ...» نازل شد.