کتاب «اسنى المطالب» فى مناقب على بن ابى طالب (ع) توسط شمس الدین ابوالخیر محمد بن محمد دمشقى شافعى معروف به ابن جَزَرى (751 ـ 833 ق) تالیف شده است و یکى از مهمترین کتاب‌های به شمار مى رود که توسط علماى اهل سنت در فضایل و مناقب امام شیعیان و خلیفه بلافصل نبى اکرم (ص) به نگارش در آمده است.  اهمیت کتاب اسنى المطالب فى مناقب على بن ابى طالب در این است که ابن جزرى در آن «حدیث غدیر» و ولایت علی بن ابى طالب (ع) را اثبات کرده و تواتراین حدیث را مطرح کرده است. در واقع او این کتاب را براى اثبات حقانیّت على بن ابى طالب (ع) در خلافت بلافصل رسول اکرم (ص) نوشته است که علماى شیعه بویژه علامه مجلسى و علامه امینى به مطالب آن استناد کرده اند؛ او منکر حدیث غدیر را از جاهلان و متعصبان دانسته است. به دلیل شخصیتى علمى که در زمینه حدیث و تاریخ اسلام دارد و اهل سنت او را به عنوان یکى از راویان عادل و معتبر پذیرفته اند، کتاب اسنى المطالب او نیز به عنوان یک اثر حدیثى معتبر شناخته شده است.

نام کامل و اصلى این کتاب عبارت است از «تمهید الاوائل و تلخیص الدلائل»، که توسط ابوبکر محمد بن طیب بن محمد بن جعفر، ابوبکرباقلانى شافعى اشعرى (338 ـ 403 ق) نوشته شده است. باقلانى اشعرى مسلک بود و به همین علت به شدت در برابر عقاید شیعه دشمنی و کینه نشان داده و بسیارى از عقاید آنان را ردّ و انکار کرده و از مجادله و مناظرات بى اساس دریغ نورزیده است. او در کتاب‌های خود على رغم پذیرفتن احادیث مربوط به ولایت علی بن ابى طالب (علیه السلام) و خلافت ایشان، دست به تحریف و تغییر معناى آن احادیث زده است، مثل معناى ولایت (ولى)، معناى مودت، و معناى خلافت. او در این کتاب غالب مباحث مربوط به عقاید شیعه را با تعصّب بسیار شدید به بحث گذاشته است. البته همین کتاب از دو جهت منبع مناسبى براى علماى شیعه به شمار مى رود: یکى از این جهت که احادیثى مثل حدیث «من کنت مولاه» و تهنیت اصحاب به امیرالمومنین (علیه السلام) را که مطابق عقاید شیعه است نقل کرده و صحت آنها را پذیرفته است. کارى که عده زیادى از علماى اهل سنت از آن اجتناب کرده اند؛ دوم اینکه نسبت هاى ناروایى از روى تعصب به عقاید شیعه دارد که از لحاظ شبهه شناسى حائز اهمیت است.