شکی وجود ندارد در این که نامه اعمال انسان مانند کتاب و دفتر نیست، اما سوال این است: این نامه چیست؟ بعضى از مفسران گفته اند این نامه، چیزى جز «روح انسان» نیست که آثار همه اعمال در آن ثبت است؛ زیرا ما هر عملى انجام مى دهیم، خواه ناخواه اثرى در روح ما مى گذارد. یا این که: این نامه عمل، اعضاى پیکر ما حتى پوست تن ما، و از آن بالاتر زمین و هوا و فضائى است که در آن اعمال خود را انجام مى دهیم، چرا که اعمال ما گذشته از این که در جسم و همه ذرات پیکر ما نقش مى بندند، در هوا و زمین منعکس مى شوند.

در این که منظور از تبدیل سیئات به حسنات چیست چند تفسیر وجود دارد:1 ـ هنگامى که انسان توبه مى کند دگرگونى عمیقى در سراسر وجودش پیدا مى شود، و به خاطر همین تحول سیئات اعمالش در آینده، تبدیل به حسنات مى شود.2 ـ خداوند به لطف و کرمش بعد از توبه کردن سیئات اعمال او را محو مى کند، و به جاى آن حسنات مى نشاند.3 ـ منظور از سیئات، آثار سوئى است که از آن بر روح و جان انسان نشسته، و هنگامى که توبه کند و ایمان آورد، آن آثار سوء از روح و جانش برچیده مى شود و تبدیل به آثار خیر مى گردد.