در منابع اهل سنت گزارش های فراوانی درباره حوادثی که بعد از وفات رسول خدا(ص) بر حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) گذشت وجود دارد. برای مثال منابعی مانند المصنف، تاریخ طبری، الامامه و السياسه، العقد الفرید، الاستیعاب، شرح نهج البلاغة ابن ابی الحدید، مختصر اخبار البشر، مسند فاطمه و کنز العمال، از تهدید عمربن خطاب به آتش زدن خانه حضرت زهرا(س) در صورت امتناع حضرت علی(ع)از بیعت با ابوبکر حکایت دارند. برخی منابع دیگر مانند فرائدالسمطين، الامامه و السياسه، میزن الإعتدال و شرح نهج البلاغه صریحا از هجوم و ضرباتی که بر پیکر مطهر حضرت زهرا(س) در آن هجوم وارد آمد سخن می گویند. به هر حال انعکاس چنین حقایقی را درباره این واقعه دردناک، در منابع اهل سنت نمی توان انکار کرد. واقعیتی که پشیمانی خلیفه اول را از ارتکاب آن در پی داشت و این پشیمانی در بسیاری از منابع اهل سنت، مانند تاریخ طبری، مروج الذهب، كنز العمال، المعجم الکبیر، مختصر تاریخ دمشق، مجمع الزوائد و لسان المیزان و... ثبت شده است.

ابن صباغ مالکى روایت کرده: «هنگامى که امام حسين(ع) به نماز مى ايستاد رنگش زرد مى شد، به او گفته شد: اين چه حالتى است؟! فرمود: شما نمى دانيد که من در مقابل چه کسى مى خواهم بايستم».
از عبدالله بن عبید بن عمیر روایت شده: «حسين بن على(ع) بيست و پنج مرتبه حج را پياده انجام داد در حالى که اسبان نجيبش به همراهش بودند».
ابن عبدالبر مى گوید: «حسين(ع) مردى فاضل و ديندار بود و نماز و روزه و حج بسيار انجام مى داد».
طبرى به سندش از ضحاک بن عبدالله مشرقى نقل کرده: «چون در کربلا شب هنگام فرا رسيد، حسين و اصحابش تمام آن شب را به نماز و استغفار و دعا و تضرّع به سر بردند».

ابن سعد گفته: صعصعه مردى موثق بود، ولى حديث کم ذکر کرده است. ذهبى نام صعصعه را در ميزان الاعتدال آورده و گفته: مرد معروف و موثقى است، از ابن سعد و نسايى وثاقت او را نقل کرده و در کنار نامش رمزى نوشته که نشانه استدلال نسايى به روايات اوست.

ابن قتيبه نوشته: عامر آخرين نفر از صحابه است که از دنيا رفته. ابن عبدالبر مى گويد: او مردى فاضل، عاقل، حاضر جواب، فصيح و از شيعيان مخلص على بود. زهرى، ابوزبير، جريرى، ابن ابى حصين، عبدالملک بن ابجر، قتاده، معروف، وليد بن جميع، منصور بن حيان، قاسم بن ابى برده، عمرو بن دينار، عکرمة بن خالد، کلثوم بن حبيب، فرات قزّار و عبدالعزيز بن رفيع، از او حديث نقل نموده اند که در صحيح مسلم موجود است.