«مقاتل الطالبیین» عنوان معروف ترین کتاب درباره زندگى و نحوه شهادت فرزندان ابوطالب(ع) مى باشد که توسط ابوالفرج على بن حسین بن محمد بن احمد بن هیثم اصفهانى (284ـ356) نوشته شده است. ابوالفرج در این کتاب ماجرا و کیفیت شهادت هر یک از فرزندان ابوطالب(ع) را به طور کاملا مستند و دقیق گرد آورى کرده است. وى سعى داشته شهدایى را نقل و بررسى کند که داراى تاثیر اجتماعى بارزى بوده اند. این کتاب مورد توجه علماى جهان اسلام اعم از شیعه و سنى واقع شده است. با توجه به اهمیت کتاب و مطالب معتبر ابوالفرج اصفهانى، محققان متاخر از او نیز کتابش را به عنوان منبعى معتبر تلقى کرده و به مطالبش استناد کرده اند؛ مثل سمعانى در الانساب و ذهبى در تاریخ الاسلام.  اصفهانى در آثار خود با احترام و تکریم فراوانى از على بن ابى طالب و اولاد وى یاد کرده و آنها را تعظیم نموده و در هیچ موردى نسبت به على(ع) تعبیرى غیر از «امیر المومنین» به کار نبرده است و به جاى تعبیر «رضى الله عنه» یا «کرمّ الله وجهه» از «علیه السلام» استفاده کرده است؛ به همین دلیل است که بسیارى از مورخان اهل سنت مثل ذهبى و ابن جوزى او را شیعه دانسته و احادیث و کتاب‌هایش را ضعیف دانسته اند.


 

على بن حسین بن محمد بن احمد بن هیثم مروانى اموى ابوالفرج اصفهانى (284ـ356ق) از مهم ترین دانشمندان اهل سنت‌ در زمینه ادبیات عرب، لغت، حدیث، و تاریخ اسلام به شمار مى رود. او در اصفهان متولد شد و در بغداد سکنى گزید و در همان شهر وفات یافت.