«مقاتل الطالبیین» عنوان معروف ترین کتاب درباره زندگى و نحوه شهادت فرزندان ابوطالب(ع) مى باشد که توسط ابوالفرج على بن حسین بن محمد بن احمد بن هیثم اصفهانى (284ـ356) نوشته شده است. ابوالفرج در این کتاب ماجرا و کیفیت شهادت هر یک از فرزندان ابوطالب(ع) را به طور کاملا مستند و دقیق گرد آورى کرده است. وى سعى داشته شهدایى را نقل و بررسى کند که داراى تاثیر اجتماعى بارزى بوده اند. این کتاب مورد توجه علماى جهان اسلام اعم از شیعه و سنى واقع شده است. با توجه به اهمیت کتاب و مطالب معتبر ابوالفرج اصفهانى، محققان متاخر از او نیز کتابش را به عنوان منبعى معتبر تلقى کرده و به مطالبش استناد کرده اند؛ مثل سمعانى در الانساب و ذهبى در تاریخ الاسلام.  اصفهانى در آثار خود با احترام و تکریم فراوانى از على بن ابى طالب و اولاد وى یاد کرده و آنها را تعظیم نموده و در هیچ موردى نسبت به على(ع) تعبیرى غیر از «امیر المومنین» به کار نبرده است و به جاى تعبیر «رضى الله عنه» یا «کرمّ الله وجهه» از «علیه السلام» استفاده کرده است؛ به همین دلیل است که بسیارى از مورخان اهل سنت مثل ذهبى و ابن جوزى او را شیعه دانسته و احادیث و کتاب‌هایش را ضعیف دانسته اند.