ممکن است کسی به انگیزه های مختلفی مانند: نقل و انتقال پول یا حفظ مال و ... چیزی را قرض بدهد که بعدا مقدار کمتری پس بگیرد، این کار از نظر شرعی مجاز است؛ زیرا ادلّه ربا قرضی را حرام مى شمرد كه منفعتى را عايد وام دهنده كند. همچنين آيات قرآن مجيد در زمينه تحريم ربا ناظر به اخذ زياده است. بنابراين اگر كسى مثلا 1000 تومان به كسى وام دهد، مشروط بر اينكه 900 تومان در عوض بپردازد، حرام نيست و ربا محسوب نمى شود.

خداوند در آیه 21 سوره مجادله و 171 تا 173 سوره صافات و 51 سوره مؤمن، وعده یاری و پیروزی انبیاء الهی و پیروان آن ها را بیان می کند. سؤالی که در این جا مطرح می شود این است که اگر وعده خداوند قطعی است، پس چرا در طول تاریخ بسیارى از رسولان و ائمه(ع) و مؤمنان راستین به شهادت رسیدند؟ در واقع منشاء این سؤال، درک نادرست از معنای پیروزی است، زیرا رسولان و ائمه(ع) و مؤمنان راستین، در این مسیر به هدف خود رسیدند. ضمن اینکه این وعده خداوند مشروط به ایمان، عمل صالح، نیت خالص و... می باشد.

اینکه حضرت لوط(ع) به جمعى از اوباش که به قصد تجاوز به مهمانانش آمده بودند، پیشنهاد ازدواج با دختران پاک خود را کرد، براى اثبات نهایت علاقه به هدایت آنها و حفظ حیثیت میهمانانش بود؛ تا شاید وجدان خفته آنها با این فداکارى بى نظیر بیدار شود، و به راه حق باز گردند. و با توجه به اینکه این پیشنهاد مشروط به ایمان آوردن آن گروه بود، ایرادی به آن وارد نیست.