حکومت در نگاه انسان موحد، در تمامی ابعادش متعلق به خداوندست و پیامبران، اوصیا و انسان های صالح نمایندگان خداوند هستند. آنان باید برای رضای پرورگار به خدمت گزاری انسان ها بپردازند. خداوند به پیامبر(ص)، که سرآمد علم بود دستور می دهد با مردم مشورت کرده و آن ها را در حکومت سهیم گرداند. امروزه مردم با آرای خود حکومت، این امانت الهی را به شخصی می سپارند که دارای بینش الهی باشد. اما در مقابل، آرای انسان مادی، با رویکرد تمایلات شخصی، گروهی، زد و بندهای سیاسی و . . . به صندوق ها ریخته می شود.

آسیبهایی دموکراسی را به عنوان کامل ترین راه حل عقل مادی اندیش بشر تهدید می کند مانند: 1- استثمار اقلیت توسط اکثریت. 2- ظاهر شدن اقلیت صاحب قدرت و ثروت در چهره اکثریت. 3- افراد نامساوی در دانش و سن و تجربه و سابقه با معیاری برابر - یعنی یک برگه رأی -، مساوی تلقی می شوند. 4- تبدیل شدن حکومتها به دنباله رو خواسته های مردم به جای راهبری و راهنمایی مردم.