کتاب «الشافی فی الامامه و ابطال حجج العامه» یکی از مهمترین کتاب های تدوین شده در زمینه امامت و پاسخ به مسائل پیرامون آن است که توسط ابو القاسم علی بن حسین بن موسی سید مرتضی علم الهدی (355ق ـ 436 ق) تالیف شده است. «سید مرتضی» این کتاب را در مقام پاسخگویی به شبهات «قاضی عبدالجبار» معتزلی درباره امامت تالیف کرد.

ابوجعفر محمد بن حسن بن علی طوسی، معروف به شیخ طوسی و ملقب به «شیخ الطائفه» (385 ـ 460 ق) یکی از ارکان مهم مذهب شیعه در زمینه های مختلف علمی مثل حدیث، تاریخ، فقه، کلام، رجال، و تفسیر به شمار می رود. او در طوس متولد شد و پس از رشد در آن دیار در سن بیست و سه سالگی (یعنی در سال 408ق) برای ارتقای دانش خود و استفاده از محضر اساتید برجسته زمان خود به بغداد سفر کرد. شیخ طوسی پس از گرفتاری‌ها و فتنه های بغداد به نجف اشرف رفت و در نجف اشرف حوزه علمیه ای تاسیس نمود که بزرگترین حوزه علمیه در میان شیعیان گردید و در جوار حرم امام الموحدین علی بن ابی طالب(ع) در گذشت.