شعر ابو فراس حمدانى در رابطه با غدیر خم

ابو فراس حمدانى در رابطه با غدیر خم چه سروده اى دارد؟

ابو فراس حمدانى در رابطه با غدیر خم چنین سروده: قام النبیّ بها یوم الغدیر لهم***والله یشهد والأملاک والأمم/ حتّى إذا أصبحت فی غیر صاحبها***باتت تنازعها الذُّؤبان والرخم…؛ پیامبر در روز غدیر براى آنها به امر خلافت قیام نمود، وخداوند شاهد است و ملائکه و امّتها هم شاهد هستند. تا جایى که وقتى خلافت به غیر صاحبش رسید، گرگها و کرکسها بر تصاحب آن با یکدیگر نزاع نمودند... .

استدلال به روایات اهل بیت(ع) در مشروعیّت شورا

آیا با استناد به کلمات اهل بیت(علیهم السلام) مى توان مشروعیت شورا را اثبات نمود؟

برخى براى مشروعیّت بخشیدن به حکومت شورایى، به روایاتى از اهل بیت(ع) مانند سخنان علی(ع) در مقام بحث، استدلال کرده اند. لکن علی(ع) در این سخن در مقام جدل با خصم خود است و لذا همان دلیلی که خصم به آن ملتزم است را آورده و این به معنای اعتبار این امر نزد خود ایشان نیست. ضمن اینکه اگر حضرت براى شورا مشروعیت قائل بود، چرا در مدت خانه نشینى اش این همه براى حقانیت خود، به حدیث غدیر و ثقلین استدلال مى نمود و با بیان مظلومیت خود، دیگران را غاصب خلافت معرفی می نمود.

دلائل اهل سنت بر مشروعیت حکومت از طریق بیعت

آیا دلائلى که اهل سنّت در مشروعیت حکومت بوسیله بیعت ذکر مى کنند صحیح است؟

اهل سنت در اثبات مشروعیّت حکومت بوسیله بیعت، به دلایلى تمسک کرده اند که در پاسخ باید گفت: 1- در روایاتی پیامبر(ص) امامت و حکومت را امری الهی می داند نه امری واگذار شده به مردم. 2- بیعت مردم حتی با پیامبر(ص) بیعتی برای یاری و اطاعت ایشان بوده نه بیعتی مشروعیت بخش به رسالت و حکومت ایشان. 3- حق حکومت به عنوان حقی الهی فقط از راه نص و نصب به پیامبر یا امام واگذار می شود نه بیعت. 4- عصمت که مهم ترین شرط امامت است، را غیر از خداوند کسی نمی داند؛ لذا باید از جانب خدا و رسول او تعیین شود و... .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الرضا عليه السلام :

«ان يوم الحسين اقرح جفوننا و اسبل دموعنا و اذل عزيزنا بارض کرب و بلاء و اورثناءالکرب و البلاء الي يوم الانقضاء»

بحارالانوار، ج 44، ص 284