امام علي(ع) «زبان» را عامل سرنوشت ساز سعادت و شقاوت انسان معرفي كرده و فرمودند: «خداوند مخلوقى بهتر از كلام و مخلوقى بدتر از كلام نيافريده است، رو سفيدى و روسياهى به سبب كلام است و همانا زبان مانند سگ درنده‌اى است كه اگر رها شود، مى‌درَد و چه بسا كلامى كه نعمت را سلب مى‌كند».
قرآن در سوره «عصر» چهار توصيه به مؤمنان می کند و می فرماید: «انسان ها همه در زيانند مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادند و يكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به صبر و شكيبايى توصيه نموده اند». در این آیات خداوند به مومنان دستور می دهد بعد از ایمان و معرفت و عمل صالح، بايد به احقاق حقوق روى آورند و يكديگر را به آن توصيه كنند و اين جز با استقامت در برابر موانع ممكن نيست.
مراسم حج یکى از عبادات دسته جمعى است که باید با تجرّد کامل و وارستگى مطلق انجام گیرد؛ از این نظر، به پوشیدن دو قطعه پارچه اکتفا شده و از پوشیدن لباس هایی که نشانه تمایز و احیاناً برترى است، جلوگیرى به عمل آمده؛ و و همه یکرنگ و یکسان در این مراسم بزرگ شرکت می کنند. از این رو یکى از آمال بزرگ انسانها که روزى بشر تمام عوامل موهوم برترى جویى را کنار بگذارد، جامه عمل پوشیده است.
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
ما مِنْ عَيْنٍ بَکَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَى الْکَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ.
هيچ چشمى نيست که براى ما بگريد، مگر اينکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) مى شود و از آن سيرابش مى کنند.
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 554