در سوره «بقره» به داستان نبرد لشکر طالوت(ع) و پیروزی آنان بر لشکر عظیم و مسلح جالوت اشاره شده است. این گروه اندک با صبر و شکیبایی توانستند جالوت و سپاهيان عظيمش را درهم بشكنند و «جالوت» نيز توسط «داوود(ع)» كشته شد و بنى اسرائيل توانستند زمين ها و مردم دربند خود را از سيطره و اسارت دشمن آزاد سازند. از دقت در آیاتی که به این ماجرا اشاره شده، استفاده می شود که انگیزه اين صبر و استقامت، توكّل بر خدا، ايمان به روز رستاخيز و پاداش هاى الهى بوده است.

قرآن با اشاره به داستان قوم بنی اسرائیل مي فرمايد: در آن زمان که بني اسرائيل زیر سیطره سلطان جباری به نام «جالوت» قرار داشتند به ناچار نزد پیامبر زمان خود «اشموئیل(ع)» آمدند و از او تقاضا كردند كه فرمانده ‏اى لايق براى آنها تعيين كند، تا براى به دست آوردن سرزمين خود با جالوت بجنگند، اشموئيل(ع)، طالوت را براى اين امر برگزيد و لشکر طالوت با توان اندک خود و با اینکه ساز و برگ جنگی قابل ملاحظه ای در اختیار نداشت، با ایمان و توکّل بر خدا و تکیه بر صبر و استقامت بر لشکر جالوت پیروز شد.