هدف از زندگی و فلسفه آفرینش، پرسشی است که از گذشته دور در ذهن بشر وجود داشته و در این میان اسلام و سایر ادیان، انسان را تشویق و ترغیب به تحقیق و مطالعه می کنند. خداوند در قرآن می فرماید: «آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریدیم، و به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟». همچنین امام علی(ع) می فرمایند: « خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا زندگی می کند و به کجا خواهد رفت». از سویی در کتاب اوستا آمده: «ای آفریننده بزرگ! از راه خرد و الهام، راز پدید آمدن آفرینش را به من بیاموز». و... .

جبریون به آیه 101 سوره انعام، استدلال کرده و گفته اند: خداوند آفریننده همه چیز است، پس آفریننده افعال ما نیز هست و این همان جبر است. لکن خالقیت خداوند حتى نسبت به افعال ما منافاتى با اختیار ما ندارد؛ زیرا افعال ما را هم مى توان به ما نسبت داد و هم به خدا. اگر به خدا نسبت دهیم به خاطر آن است که او به ما قدرت و نیرو داده و همه مقدمات عمل از اوست پس او خالق آنهاست .ولى از این نظر که ما یکى از دو طرف فعل یا ترک را انتخاب مى کنیم، آنها فعل ماست و ما در مقابل آنها مسئولیم.