دلالت روشن آیه وضو بر لزوم مسح و روایات چشم گیر در این مورد، ایجاب مى کند که فقیهان اهل سنت در این مسأله تجدید نظر کنند و از این طریق گامى به سوى وحدت در رفتار بردارند. جابر بن عبداللّه گوید: امام باقر(ع) به من فرمود: «بر سر و پاها مسح بکش». هم چنین بسر بن سعید مى گوید: «عثمان وضو گرفت و بر سر و پاها سه بار مسح کشید و گفت: رسول خدا این چنین وضو مى گرفت». از سویی عامر الشعبى، مى گفت: «اساس وضو را دو شستن و دو مسح کشیدن تشکیل مى دهد».

طبق برخی نقل ها مثل طبری و دیگران، حاکمان اصرار بر شستن پاها به جاى مسح داشتند و مردم را به آن وادار مى کردند. طـبـرى از حميد نقل كرده: موسى بن انس به وى گفت : اى ابو حمزه ، روزی از حجاج بن یوسف ثقفی در باره کیفیت وضو پرسیدیم. او گفت : صورت و دستهايتان را بشوييد و سر وپايتان را مسح كنيد. اما براى آدميزاده هيچ جا آلوده تر از پاها نيست ، كف پا و روى پا و دوطرف مچ پا را بشوييد... در اين هنگام انس گفت : خداوند راست گفت و حجاج دروغ گفت. خداوند مى فرماید: «سرها و پاهایتان را مسح کنید».