قرآن کریم در آیات 10 و 11 و 13 سوره حجرات، آیه 92 سوره انبیاء، آیه 2 سوره مائده و آیه 22 سوره مجادله تمام امّت اسلامى از هر ملیّت و قومى که هستند را به اتحاد و یگانگى به جهت دفاع از اسلام و مقابله با دشمنان دعوت کرده و ملاک برتری را تقوا قرار داده زیرا در سایه تقوا و پرهیزکاری اختلافات برچیده می شود. از این رو قرآن در نفی قوم گرایی و برتری نژادی، مسلمانان را برادر و اعضای یک خانواده می داند.
 

بنى امیّه در طول مدّتى که خلافت را غصب کردند، بدعت هاى فراوانى در دین اسلام و سنّت پیامبر(ص) ایجاد کردند به طوری که مانند زمان جاهلیّت، شخصیّت افراد بر محور ثروت و فرزندان دور مى زد؛ امتیازات قومى غوغا مى کرد؛ تبعیض هاى نابجا و ظالمانه خصوصا در تقسیم بیت المال و واگذاری پست ها صورت می گرفت؛ و پست و مقام ارزش ذاتی پیدا کرده بود و حاکمان تشنه حکومت بودند و... . امام حسین(ع) قیام کرد تا این بدعت ها را ریشه کن کرده و مردم را با سنّت پیامبر(ص) آشنا کند.