حفظ وحدت از نظر اسلام اهميت زيادى دارد؛ قرآن در آيه 103 سوره آل عمران فرموده: «همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد و پراکنده نشويد». همچنین در آيه 65 سوره انعام، اختلاف افکنان را تهدید کرده و مى فرماید: «كسانى كه آيين خود را پراكنده ساختند و به دسته هاى گوناگون [و مذاهب مختلف] تقسيم شدند ... سر و كار آنها تنها با خدا است». حتی در آیات 31 و 32 سوره روم، اختلاف و پراكندگى را يكى از علائم «شرك» شمرده و مى گويد: «و از مشركان نباشيد از كسانى كه دين خود را پراكنده ساختند و به دسته ها و گروهها تقسيم شدند».

مفتیان سعودى که عمله بیگانه هستند، با فتوا به حرمت ازدواج با شیعه و نجاست ذبیحه آنان و... راه هرگونه وحدت را مسدود مى کنند. عبدالله جبرین، عضو دارالافتاى عربستان، شیعیان را کافر و پرداخت زکات به آنها را حرام و قتل آنها را مباح شمرده. و هیأت دائم افتاى سعودى ازدواج با شیعه را حرام و باطل میداند ولی ازدواج با یهودى و مسیحى را جایز می شمرد. لذا مادامى که آنان شیعه را بدتر از یهود مى دانند و با دشمنان قسم خورده اسلام هم صدا شده اند، چگونه مى شود به تقریب مذاهب اسلامى و وحدت مسلمین دست یافت؟