دهلوى می گوید: «زمانی از حدیث تشبیه برترى علی(ع) از خلفاى ثلاثه اثبات مى شود که آنها در ویژگیهاى یاد شده یا مانند آنها، با پیامبران یاد شده برابر نباشند». پاسخ: روایات تشبیه خلفاى ثلاثه به برخى پیامبران، ساختگى و سند آنها مخدوش است. از طرفى، وقتی طبق حدیث تشبیه، برترى علی(ع) بر انبیا(ع) اثبات شد، دیگر نیازى به اثبات برترى آن حضرت بر خلفا نیست. همچنین خود ابوبکر با شنیدن حدیث تشبیه به برتری علی(ع) اعتراف کرده. دهلوى نیز به اینکه اهل تسنّن چنین مرتبتى را درباره شیخین باور ندارند، اعتراف مى کند.

ادعاى دهلوى یا از سر کم اطلاعى اوست یا عناد و دشمنى اش با علی(ع)؛ چرا که بسیارى از علماى اهل تسنن حدیث تشبیه را در کتابهاى خود با سند ذکر کرده اند، مانند: ابوحاتم رازى، ابن شاهین، ابن بطّه، حاکم نیشابورى، ابن مردویه، ابو نعیم، بیهقى، ابن مغازلى، شیرویه دیلمى، شهردار دیلمى، خوارزمى، ابوالخیر حاکمى، صالحانى، ابن طلحه، گنجى، محبّ طبرى، سیّد على همدانى، شهاب الدین دولت آبادى هندى، ابن صبّاغ، ابراهیم وصّابى و محدّث احمد بن باکثیر مکّى و ... .

دهلوى: اذهاب رجس مستلزم ثبوت آن در رتبه سابق است، و این با عصمت از ابتداى عمر سازگار نیست و تنها بر عصمت از هنگام تعلق اراده خداوند دلالت دارد. پاسخ: اذهاب دو نوع است: از بین بردن بعد از ثبوت (رفع)، و جلوگیرى از ثبوت (دفع). مقصود از اذهاب در آیه، دفع است نه رفع؛ زیرا امام حسن و امام حسین(ع) هنگام نزول آیه طفل بوده و هیچ رجسى در آنها نبوده تا بخواهد رفع شود. و با فرض رفع، آیه شامل پیامبر(ص) که طبق اجماع قبل از نزول آیه هیچ رجسی نداشته، نمی شود، در حالیکه پیامبر(ص) قطعا داخل در آیه است.