صیغه عقدی که در قانون اسلام مقرر شده است: جمله ای است که به صراحت لهجه و با بهترین و صریحترین لفظ دلالت بر ایجاد علقه زوجیّت در میان زوج و زوجه بنماید، و اگر مختصر اجمال و یا ابهامی در اظهار یکی از زوجین دیده شود، عقد غیر کافی و باطل خواهد بود. ولی در مسلک "باب" و "بهاء" آنچه لازم است گفتن جمله انّا کلّ لله راضون و انّا کلّ لله راضیات، است. در صورتی که راضی بودن از خدا و اینکه همه ما برای خدا هستیم، هیچگونه دلالت عرفی و قانونی بر تحقق ازدواج و ایجاد علاقه زوجیت ندارد.

«میرزا بهاء» درباره ی فاصله ی نامزدی با عقد و عقد با عروسی حکم جعل کرده و معتقد است که فاصله بین نامزدی و عقد بیش از 95 روز حرام است، و فاصله عقد و مراسم عروسی نیز نباید از یک شبانه روز بگذرد. شاید ایشان در مواردی به جهت تأخیر مراسم عقد و عروسی متضرر و ناراحت شده و مجبور شده اند برای رفع این پیش آمد، چنین حکمی را از آسمان مشیت نازل کنند.