امام علي(ع) در بخشی از حکمت 136 نهج البلاغه، «جهاد زنان» را، شوهردارىِ شايسته دانسته است. زیرا در ميدان جهاد، هم بذل مال است، و هم بذل جان و هم جدايى از زن و فرزند و... . لذا چنانچه زنان در برابر مشكلاتِ خانه دارى و اعتراضات و زخم زبان هاى شوهر، تحمل و بردبارى نشان دهند جهاد مهمى را انجام داده اند. از این رو امام(ع) می فرماید: «خداوند، جهاد را بر مردان و زنان واجب كرده، و... ، و جهاد زن در اين است كه در برابر آزارى كه از شوهرش مى بيند و در برابر تعصب ها و حساسيت هاى او صبر پيشه كند».

پیامبر(ص) در رابطه با حضور زنان در جامعه می فرماید: «بهترین چیز برای زن آن است که مردی را نبیند و مردی نیز او را نبیند». این در حالی است که در زمان پیامبر(ص) نیز اشکالاتی در این زمینه مطرح بود؛ مانند سخنان زنی به نام اسماء، که به نمایندگی زنان مدینه به پیامبر عرض کرد: ما به تو و خدایت ایمان داریم، چرا باید محصور و خانه نشین باشیم، حال آن که مردان بر ما بواسطه نماز جمعه و... فضیلت دارند؟ پیامبر فرمود: «خوب شوهرداری زن و طلب خشنودی همسرش، معادل تمام فضایلی است که برای مردان ذکر کردی».