عثمان بن سعيد عمری از قبيله بنى اسد بود و به مناسبت سكونت در شهر سامرّاء، به او عسكرى می گفتند. در محافل شيعه از او به نام سمّان ياد مى ‏شد، زيرا در لباس روغن فروش، به فعالیت های سیاسی مى‏ پرداخت و اموال متعلق به امام را، در ظرف هاى روغن قرار داده و به محضر امام عسكرى(ع) مى ‏رساند. وی پیش از نیابت خاص، از وكلا  مورد اعتماد حضرت هادى و حضرت عسكرى(ع) بود.  امام عسکری(ع) به شیعیان فرمودند: آنچه عثمان بن سعيد مى‏ گويد، بپذيريد، مطيع فرمان او باشيد، او نماينده امام شماست و اختيار با اوست.

از روایات فهمیده می شود که شیعیان عصر امام هادی و امام عسکری(ع) برای تشخیص امام به حق و راستین، راهی جز امتحان ایشان از طریق علم غیب و امور خارق العاده نداشتند و در ماجرای امامت حضرت حجت (عج) نیز، طبق حدیث  «ابوالأديان» از همین راه پی به امامت ایشان بردند.