از جمله عوارض اعتقاد به بخشش نوع انسان از گناهان به واسطه قرباني شدن مسيح(ع) آن است كه گناهكار نشان دادن همه مردم، آن هم يك گناه ذاتى، لطمه شديدى به شخصيّت انسان مى‌زند و ناراحتى شديد درونى در او ايجاد مى‌كند. عيب ديگر آن اين است كه توده مردم به خاطر گرفتار شدن به شهوت و تمايل به اشباع آن و راضي نگاه داشتن خود ناچارند به سراغ كشيش‌ها بروند تا گناهان آنها را مورد بخشش قرار دهند و اين مسأله رونق كاملى به دکّان و دستگاه كليسا مى‌بخشد.

آئين مسيحيت همه انسان‌ها را ذاتا گناهكار مي‌داند؛ چراكه مبدأ پيدايش گناه مربوط به والدين اوّل ماست و به این دلیل هيچ كس بدون گناه نمى‌باشد. با گناه آدم(ع)، گناه داخل جهان گرديد و با گناه، مرگ نصيب همه گرديد و عيسى مسيح(ع) جان خود را فدا كرد تا گناهان بشر بخشيده شود. بنابراين نسل بشر يك نسل گناهكار است و اين گناه ارثى و بى‌دليل است و به همه جهان نيز سرايت كرده است!!!