روزی مادر بزرگى نزد ابوبکر آمد و از او درباره ارث خود سؤال کرد. ابوبکر گفت: «در کتاب خدا براى تو چیزى معیّن نشده و در سنّت رسول خدا(ص) نیز چیزى براى تو نمى دانم». روزی هم دو جدّه، یکى پدرى و یکى مادرى، نزد ابوبکر آمدند، به مادربزرگ مادرى ارث داد ولى به پدرى ارث نداد. که هر دو بار حکمش با مخالفت صحابه روبرو شد.

ابوبکر ابتدا مى گفت: کلاله در خصوص کسى است که فرزند ندارد. ولی بعدها نظر دومی را مطرح کرد به این عنوان که: کلاله به نظر من وارثى به غیر از پدر و فرزند است.

پیامبر(ص) ابوبکر را همراه آیاتى از اوّل سوره برائت به سوى مکّه اعزام کرد تا آن را براى اهل مکّه اعلان کند. در این لحظه جبرئیل از طرف خدا آمده و گفت: این مأموریّت را جز خودت یا کسى که از توست نباید انجام دهد. پیامبر(ص)على(ع) را با شتر خود در پی ابوبکر فرستاده و فرمود او را دریاب، و هر جا که او را دیدى نامه را از او گرفته عازم مکّه شو و آن را براى اهل مکّه اعلان کن. على  به او رسید، نامه را از او گرفت و عازم مکّه شد، حجّ را به جا آورد و آن را ابلاغ و اعلان نمود .