مردمان شبه جزیره عربستان پیش از اسلام از زوایای گوناگون، در وضعیت بسیار ناگواری به سر می بردند و دچار عقاید انحرافی، انحطاطات اخلاقی، جنگ و خونریزی داخلی و شرایط بد اقتصادی بودند. قرآن نیز با تأیید این وضعیت ناگوار، آنها را مردمی توصیف می کند که در گمراهی آشکار به سر می بردند. با لحاظ کردن همه این جوانب بسیار بعید به نظر می رسد که شخصی معمولی و بی سواد – و لو قوی در فکر و اراده – از میان این محیط پیدا شود که بدون اتصال به غیب و وحی بتواند بنیان گزار دانش و فضیلتهای اخلاقی گردد.

از قرائنی که در قرآن بر نبوت حضرت رسول(ص) اقامه می شود، می توان این دو مورد را برشمرد: 1- پیچیدگی های قرآن از زوایای گوناگون وقتی با مسأله بی سواد بودن پیامبر لحاظ می شود تردیدی باقی نمی گذارد که این کتاب از سوی خداست. 2– این که بعد از چهل سال زندگی حضرت رسول در میان مردم، ایشان یکباره سخنانی بی سابقه بیان می کند، نشان می دهد که این کلام از جانب خداست و نمی توان پذیرفت یکباره شخصی در میانسالی دست به اقدامی بزند که در گذشته اش بی سابقه است یا نشانه هایی از آن بروز نداده باشد.