آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در قرآن براي «مخلَصين» امتيازات ويژه اي قائل شده كه براى هيچ يك از بندگانش قائل نشده است؛ روزى ويژه اى از الطاف خفيه اش به آنها اختصاص داده، آنها از جلوه هاى ذات پاك او لذّت مى برند و از باده شهودِ باطن او سرمست مى شوند. قلبشان از پيمانه شوق خدا لبريز و سر تا پايشان غرق عشق و جذبه وصال اوست. از وسوسه هاى شياطين مصونيت دارند و به مقام والاى عرفان رسيده اند، معرفتشان از همه برتر، مصونيتشان در برابر شيطان و هواى نفس از همه بيشتر و پاداششان در قيامت از همه والاتر است و ...

خلوص عقيده، خلوص عمل و خلوص نيت يكى از كليدهاى بهشت است، چنانكه در آيات 39 تا 43 سوره «صافّات» مى خوانيم: «وَ مَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ * اِلَّا عِبَادَ اللهِ الْمُخْلَصِينَ * اُؤلئكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ * فَوَاكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ * فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ»؛ (شما جز به همان اعمالى كه انجام مى داديد جزا داده نمى شويد * مگر بندگان مخلص خدا كه براى آنها روزى معين و ويژه اى است * ميوه هاى گوناگون و آنها مورد احترامند * در باغ هاى پر نعمت بهشت!)
در اين آيات پس از آنكه به كيفرهاى دردناك دوزخيان اشاره مى كند «مخلصين» را استثناء كرده و مى گويد آنها از همه اين كيفرها بركنارند.(1)
عجيب اينكه خداوند براى اين دسته امتيازاتى قائل شده كه براى هيچ يك از بندگانش قائل نشده است:
از جمله طبق آيات مورد بحث، خداوند روزى ويژه اى از الطاف خفيه اش به آنها اختصاص داده است، آنها از جلوه هاى ذات پاك او لذّت مى برند و از باده شهودِ باطن او سرمست مى شوند قلبشان از پيمانه شوق خدا لبريز و سر تا پايشان غرق عشق و جذبه وصال او مى شود، اين همان است كه در يك اشاره كوتاه فرموده: «اُولئكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ»؛ (آنها روزى ويژه اى دارند).
ديگر از امتيازات آنها همان مصونيت از وسوسه هاى شياطين است كه در بالا به آن اشاره شد.
سوّمين امتيازشان رسيدن به مقام والاى عرفان است، آنها چنان معرفتى دارند كه مى توانند خدا را توصيف صحيح كنند، نه توصيفى آميخته با شرك جليّ يا خفيّ، چنانكه در آيه 159 و 160 سوره «صافّات» مى خوانيم: «سُبْحانَ اللهِ عَمّا يَصِفُونَ * اِلَّا عِبادَ اللهِ الْمُخْلَصِينَ»؛ (منزّه است خداوند از توصيفى كه آنها مى كنند، مگر بندگان مخلص خدا كه توصيفى صحيح از هرگونه عيب و نقص دارند).
به اين ترتيب معرفتشان از همه برتر، مصونيتشان در برابر شيطان و هواى نفس از همه بيشتر و پاداششان در قيامت از همه والاتر است و اين است جزاى مخلَصين «اللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِنَ الْمُخْلَصِينَ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ».(2)