آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از ديدگاه اسلام، «عمران و آبادى زمين» بر عهده انسان است، و ملّتى كه كشاورزى و دامدارى خوبى داشته باشد، بى نياز خواهد بود؛ چرا كه موادّ غذايى، دام ها، بسيارى از لباس ها، داروهاى گياهى، همه و همه به وسيله همين خاك و زمين است و ملّت هايي كه موادّ غذايى خود را از جاى ديگر وارد مى كنند بيچاره اند. حضرت علي(ع) مي فرمايد: «هركس دسترسى به آب و زمين كشاورزى داشته باشد و فقير باشد خداوند او را از رحمتش دور مى كند». امام صادق(ع) مي فرمايد: «كشاورزان، گنج هاى خدا در زمين هستند و در كارهاى زندگى مادّى هيچ كارى محبوب تر از زراعت در نزد پروردگار نيست».

«قرآن کریم» در آیه 61 سوره «هود»(1) می فرماید: حضرت صالح(عليه السلام) پس از آنكه قومش را به توحيد در عبادت سفارش كرد فرمود: «خداوند شما را از زمين [خاك] آفريد؛ و آبادى آن را به شما واگذار كرد». بنابراين «عمران و آبادى زمين» بر عهده انسان است، و اتّفاقاً نيازهاى اصلى انسان در سايه عمران و آبادى زمين است. ملّتى كه كشاورزى و دامدارى خوبى داشته باشد، بى نياز خواهد بود؛ چرا كه موادّ غذايى، دام ها، بسيارى از لباس ها، داروهاى گياهى، ساخت و ساز خانه ها و ديگر بناها، همه و همه به وسيله همين خاك و زمين است. آنها كه داراى كشاورزى قوى و دامدارى پيشرفته اند در ساير امور هم پيشرفته اند، و ملّت هايي كه موادّ غذايى خود را از جاى ديگر وارد مى كنند بيچاره اند. به چند روايت در مورد كشاورزى توجه فرماييد:
1. حضرت علي(عليه السلام) همواره فرموده اند: «مَنْ وَجَدَ مَاءً وَ تُرَاباً ثُمَّ افْتَقَرَ فَأَبْعَدَهُ اللهُ»(2)؛ (هركس دسترسى به آب و زمين كشاورزى داشته باشد و فقير باشد خداوند او را از رحمتش دور مى كند). اين روايت براى كشور ما و ديگر كشورهايى كه همچون ما آب كافى و زمين هاى مستعدّ در اختيار دارند و مردمش نيازمندند، زنگ خطرى بزرگ است.
2. امام صادق(عليه السلام) فرمود: «الزَّارِعُونَ كُنُوزُ اللهِ فِي أَرْضِهِ وَ مَا فِي الْأَعْمَالِ شَيْ‏ءٌ أَحَبَّ إِلَى اللهِ مِنَ الزِّرَاعَةِ»(3)؛ (كشاورزان، گنج هاى خدا در زمين هستند و در كارهاى زندگى مادّى هيچ كارى محبوب تر از زراعت در نزد پروردگار نيست).
زمانى بود كه ما حتّى گندممان را از خارج وارد مى كرديم؛ ولى اكنون بحمد الله در سايه انقلاب اسلامى از اين نظر بى نياز شده و تمام نيازمان در داخل تأمين مى شود و حتّى مى توانيم به خارج از كشور نيز گندم صادر كنيم.
3. در روايت ديگرى از آن حضرت مى خوانيم: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ أَرْزَاقَ أَنْبِيَائِهِ فِي الزَّرْعِ وَ الضَّرْعِ»(4)؛ (خداوند روزى پيامبرانش را در زراعت و دامدارى قرار داده است) و لذا غالب پيامبران، كشاورز يا دامدار بوده اند، و به ندرت شغل ديگرى داشتند.(5)،(6)