آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) در مقام حمد الهی می فرماید: «ستايش مخصوص خداوندى است كه از آثار عظمت كبريائيش ديده عقول را از شگفتى هاى قدرتش در حيرت فرو برده، و انديشه هاى بلند انسان ها را از شناخت كنه صفاتش باز داشته است». آری با توجه به پيشرفت علم و دانش بشرى و دقت در جهان آفرینش هر روز پرده جديدى از اين شگفتى ها آشکار شده، به گونه اى كه انسان در برابر قدرت آفريدگار حيران شده و روز به روز اين حقيقت آشكارتر مى گردد كه او بالاتر از خيال و قياس و وهم ما می باشد.

امام علي(عليه السلام) در آغاز خطبه 195 «نهج البلاغه» مى فرمايد: (حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه از آثار عظمت و جلال كبريائيش آن قدر آشكار ساخته كه ديده عقول را از شگفتى هاى قدرتش در حيرت فرو برده، و انديشه هاى بلند انسان ها را از شناخت كُنه صفاتش باز داشته است)؛ «اَلْحَمْدُ للهِ الَّذِي أَظْهَرَ مِنْ آثَارِ سُلْطَانِهِ، وَ جَلَالِ كِبْرِيَائِهِ، مَا حَيَّرَ مُقَلَ(1) الْعُيُونِ مِنْ عَجَائِبِ قُدْرَتِهِ، وَ رَدَعَ خَطَرَاتِ هَمَاهِمِ(2) النُّفُوسِ عَنْ عِرْفَانِ كُنْهِ صِفَتِهِ». به راستى اگر كسى در جهان آفرينش از ذرّات اتم گرفته تا منظومه هاى آسمانى و كهكشان ها و از انواع گياهان و گل ها و ميوه ها گرفته تا اقسام شگفت انگيز حيوانات، پرنده ها و درنده ها و ماهيان درياها و وحوش بيابان ها و انواع عجيب حشرات و جانداران ذره بينى، دقّت كند هر روز عجايب تازه و شگفتى هاى نوينى در آنها مى بيند و پيشرفت علم و دانش بشرى نيز هر روز پرده جديدى از اين شگفتى ها را نشان مى دهد، به گونه اى كه انسان در قدرت آفريدگار حيران مى شود و روز به روز اين حقيقت آشكارتر مى گردد كه او بالاتر از خيال و قياس و وهم ماست و بالاتر است از آنچه ديده ايم و خوانده ايم و نوشته ايم.(3)