آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آزمون هاى الهى با آزمون هاى بشرى كاملا متفاوت است، انسان ها به اين خاطر آزمايش مى كنند كه مجهولاتى براى آنها روشن گردد و مقاومت، استعداد و ساير خصوصيات امتحان شونده معلوم شود. امّا در جهان هستى، چيزي در زمين و آسمان و ماوراء آسمان ها و در درون و برون اشياء، بر خدا مخفى و پنهان نيست تا از طريق آزمايش به آن آگاه شود. آزمون هاى الهى جنبه پرورشى دارد تا انسان ها را مقاوم تر، آگاه تر و خالص تر سازد و در يك كلمه اين آزمون ها وسيله تكامل و پرورش روح و جسم انسان است.

اين را مى دانيم كه آزمون هاى الهى با آزمون هاى بشرى كاملا متفاوت است، انسان ها به خاطر اين به آزمايش شخص يا چيزى اقدام مى كنند كه مجهولاتى براى آنها روشن گردد و مقاومت، استعداد و ساير خصوصيات آن شخص يا آن چيز در پرتو امتحان معلوم شود. امّا بر خداوند در تمام جهان هستى، چيزي در زمين و آسمان و ماوراء آسمان ها، در درون و برون اشياء، مخفى و پنهان نيست تا از طريق آزمايش به آن آگاه شود. پس چرا و چگونه آزمايش مى كند؟!
آزمون هاى الهى جنبه پرورشى دارد؛ يعنى همان گونه كه طلا را به بوته مى برند تا زير فشار آتش، ناخالصى هايش بسوزد و خالص گردد يا سربازان را با كارها و اعمال سنگين و خشن تمرين مقاومت و پايدارى مى دهند تا سطح كارآئى آنها را از اين طريق بالا برند، آزمون هاى الهى درست به همين صورت است كه انسان ها را مقاوم تر، آگاه تر و خالص تر مى سازد و در يك كلمه آزمون هاى الهى وسيله تكامل و پرورش روح و جسم انسان است. بنابراين جاى تعجب نيست كه بخشى از مصائب و مشكلات زندگى در همين راستاى آزمون و امتحان باشد. تكرار مى كنيم بخشى از مصائب و نه همه آنها در اين راستا است.
هيچ ملتى در جهان قادر به پيشرفت و ترقى در جنبه هاى صنعتى، نظامى و علمى نشد مگر اين كه تحت فشارهايى قرار گرفته بود و به گفته فيلسوف و مفسّر معروف تاريخ «تواين» تمدن هاى درخشانى كه در جهان به وجود آمد به خاطر آن بود كه ملتى مورد هجوم شديد يك دشمن خارجى قرار گرفته و در اينجا بود كه تمام استعداد، توان و قدرت خود را به كار گرفت و آنچه در درون داشت برون ريخت و به جلو پرتاب شد.
فرماندهانى كه در كوره داغ جنگ هاى بزرگ قرار مى گيرند كاملا نيرومند و آبديده اند و تجارى كه در تنگناهاى شديد اقتصادى واقع مى شوند تجربه هاى ذى قيمتى مى اندوزند و سياستمدارانى كه بحران هاى مختلف را از سر گذرانده اند سياستمدارانى ورزيده و قوى مى باشند. افراد انقلابى در زندان ها و زير شكنجه ها آبديده مى شوند. نمى گوئيم بايد به زندان بيفتند، بلكه مى گوئيم زندان آنها را مقاوم تر و آبديده تر مى كند.(1)