آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«فاتح» از ماده «فتح»، اگر به معنى قضاوت باشد، خدا بهترين داوران است؛ چرا كه حكم ديگران آميخته با انواع خطاها و انحرافات يا هوس هاى مادى است؛ ولى حكم او خالى از هر گونه خطا و اشتباه، و هر گونه افراط و تفريط و هر گونه تمايل به باطل است؛ چرا كه علمش بى پايان و از همگان بى نياز مى باشد! و اگر «فتح» به معنى گشودن كارهاى بسته باشد، باز او بهترين گشايندگان است؛ چرا كه هيچ كارى در برابر قدرت او مشكل نيست و اگر منظور، گشودن درهاى رحمت باشد، صاحب چنان رحمتى است كه عالم هستى را زير پوشش خود قرار داده است.

خداوند در آيه 89 سوره اعراف به عنوان «خَيْرُ الْفاتِحين» توصيف شده است. «فاتح» از ماده «فتح»، اگر به معنى حُكم و قضاوت باشد، مفهومش اين است خدا بهترين داوران است؛ چرا كه حكم ديگران آميخته با انواع خطاها و انحرافاتى است كه از تمايلات شخصى و گروهى يا هوس هاى مادى سرچشمه مى گيرد؛ ولى حكم او خالى از هر گونه خطا و اشتباه، هرگونه افراط و تفريط و هر گونه تمايل به باطل است؛ چرا كه علمش بى پايان و از همگان بى نياز مى باشد! و اگر «فتح» به معنى هرگونه گشودن كارهاى بسته باشد، باز او بهترين گشايندگان است؛ چرا كه هيچ كارى در برابر قدرت او مشكل نيست و اگر منظور، گشودن درهاى رحمت باشد، او صاحب چنان رحمتى است كه عالم هستى را زير پوشش خود قرار داده، در حالى كه اگر رحمتى در موجودات ديگر باشد محدود و جزئى است.
در واقع «فتح» معنى وسيع و گسترده اى دارد كه همه آنها به گشودن باز مى گردد گاه گشودن معنوى و گاه مادى است، گاه گشودن درهاى علم و رحمت است و گاه گشودن عقده نزاع ميان دو نفر و يا گشودن گره جنگ و ظاهراً «خَيْرُ الْفاتِحين» معنى وسيعى دارد كه تمام اين امور را شامل مى شود.(1)