«فاتح» از ماده «فتح»، اگر به معنى قضاوت باشد، خدا بهترين داوران است؛ چرا كه حكم ديگران آميخته با انواع خطاها و انحرافات يا هوس هاى مادى است؛ ولى حكم او خالى از هر گونه خطا و اشتباه، و هر گونه افراط و تفريط و هر گونه تمايل به باطل است؛ چرا كه علمش بى پايان و از همگان بى نياز مى باشد! و اگر «فتح» به معنى گشودن كارهاى بسته باشد، باز او بهترين گشايندگان است؛ چرا كه هيچ كارى در برابر قدرت او مشكل نيست و اگر منظور، گشودن درهاى رحمت باشد، صاحب چنان رحمتى است كه عالم هستى را زير پوشش خود قرار داده است.

خداوند در قرآن به عنوان «خَيْرُ الْحاكِمين»؛ (بهترين حكم كنندگان) توصيف شده است. علت آن اين است كه حكم ديگران آميخته با خطا و انحرافاتي است كه از تمايلات شخصى و گروهى يا هوس هاى مادى سرچشمه مى گيرد؛ ولى حكم او خالى از هرگونه خطا و اشتباه، افراط و تفريط و تمايل به باطل است؛ چرا كه علمش بى پايان و از همگان بى نياز است.