پاسخ اجمالی:
با اينكه «خواب» و «خواب دیدن» براى ما امری عادى است اما هنوز دانشمندان همه ابعاد آن را کشف نکرده اند و تنها اطلاعاتی درباره ماهیت و اثرات آنها به دست آورده اند. در حالت خواب عمده فعالیت های روحی و جسمی بدن تعطیل شده و قلب و ریه آرام تر کار می کنند، گردش خون ملایم تر شده و عضلات فرصتی برای بازسازی می یابند. لذا هميشه خواب معتدل نشانه سلامت روح و اعصاب انسان است. از سویی خداوند که انسان را براى فعاليت سالم آفريد، تمام وسائل را مهیا کرده كه يكى از آنها نظام خواب و بيدارى است كه نشانه «تدبير الهی» است.
پاسخ تفصیلی:
با اينكه «خواب» و «خواب ديدن» هر دو براى ما پدیده ای عادى است؛ ولى هنوز دانشمندان با تمام تلاش ها و كوشش هايى كه كرده اند به عمق اين دو پديده مهم روحى نرسيده اند. چه فعل و انفعالاتى در بدن انسان رخ مى دهد كه ناگهان بخش عمده فعاليت هاى روحى و جسمى او تعطيل مى گردد و تحوّلى در سرتاسر روح و جسمش ظاهر مى شود؟! چيزى نمى فهمد، حركتى از خود نشان نمى دهد و مانند مرده اى در گوشه اى مى افتد، و اگر دنيا را آب بگيرد او در خواب است و خبر ندارد.
با تمام توضيحات و نظرات و فرضيه هايى كه در اين زمينه ارائه شده هنوز خواب چهره اسرارآميز خود را حفظ كرده است! البته از آن عجيب تر مسأله رؤيا يعنى خواب ديدن است كه آن هم مانند خود روح انسان از معمّاهاى بزرگ محسوب مى شود.
هميشه خواب معتدل دليلى بر سلامت روح و اعصاب انسان است؛ و به همين دليل يكى از مهم ترين سؤالات اطباء از بيماران روانى سؤال از چگونگى خواب آنها است. در موقع خواب دستگاه هاى اصلى بدن مانند: قلب و ريه تعطيل نمى شوند؛ ولى بسيار آرام تر كار مى كنند و گردش خون در اعضاء ملايم تر مى شود و فعاليت مغز تقريبآ تعطيل مى گردد، عظلات نيز همه آرام مى شوند، و مجموع اين امور سبب مى شود كه آنها فرصت براى نوسازى و بازسازى خويش پيدا كنند.
در پرتو خواب سموم بدن دفع مى شود و بسيارى از بيمارى ها درمان مى يابد. «روخلين»، در كتاب «خواب از نظر پاولف» بحثى تحت عنوان درمان با خواب طولانى آورده است. او تحت اين عنوان مى نويسد: «بنا به فرضيه پاولف خواب عبارت از يك پديده توقّف حفاظتى و تجديد نيرو است؛ و بنابراين از آن مى توان به عنوان يك عامل درمانى در بيمارى هاى مختلف استفاده كرد. تجربيات روزانه نيز نقش درمانى خواب را تأييد مى كند».
سپس مى افزايد: «خواب عميق و دراز مدّت يكى از علائم بهبود بيمارى است؛ چرا كه بيماران پس از يك بيمارى طولانى براى تجديد قوا و سلامت خود زيادتر از معمول مى خوابند». او مى گويد: «در كشور شوروى درمان به وسيله خواب عملا توسعه بيشترى پيدا كرده و اين طريقه براى اولين بار براى درمان شيزوفرنى (جنون جوانى) كه يكى از بيمارى هاى شايع روانى است به كار برده شده». وی در بخش ديگرى از سخنانش مى گويد: «براى درمان بيماران مبتلا به ازدياد فشار خون از طريقه خواب طولانى نتيجه درخشانى گرفته اند... خواب طولانى كه يك حالت استراحت كامل قشر مخ است نيروى دستگاه عصبى را تجديد و عمل تنظيم فعاليّت اعضاى داخلى را متعادل مى سازد و در حالت عمومى انسان اثر مثبت و مساعد مى گذارد».(1)
آرى آن كس كه انسان را براى تلاش و فعاليّت سالم آفريد، تمام وسائل آن را در اختيار او قرار داد كه يكى از آنها نظام خواب و بيدارى است؛ نظامى كه نشانه حكمت و تدبير حق در آن كاملا نمايان است.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.