آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از علائم ظهور حضرت مهدى(عج)، وقوع جنگى در منطقه اى به نام «آرمگدّون» و به تعبير روايات «قرقيسيا» مى باشد. فرماندهی دشمنان اسلام در اين جنگ بر عهده سفيانى است كه با كمك مراكز جاسوسى يهود در ميان مردم تفرقه می اندازد و مردم را بر ضد شيعيان اهل بيت(ع) تحريك خواهد كرد و كشتار وسيعي اتفاق مي افتد و بعد از پناه بردن امام زمان(عج) به كعبه به همراه لشكرش در صدد مقابله با حضرت برمی آید و در منطقه اى به نام «بَيْدَاء» به زمين فرو خواهند رفت.

برخى از دانشمندان، يكى از علائم ظهور حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) را وقوع جنگى در منطقه اى به نام «آرمگدّون» و به تعبير روايات «قرقيسيا» مى دانند. اين قضيه حتى در كتب اهل كتاب نيز مورد اشاره واقع شده است.(1) اهل كتاب از يهود و نصارا اين معركه را جنگى بس عظيم و خطرناك مى دانند كه در پايان تاريخ بشر اتفاق خواهد افتاد.
«آرمگدّون» كلمه اى است مشتق از «آر» به معناى كوه، و «مگدو» (مجدو) كه اسم وادى يا كوه كوچكى در شمال فلسطين است. گمان اهل كتاب بر اين است كه مساحت معركه اين جنگ از منطقه «مگدو» در شمال فلسطين تا «ايدوم» در جنوب امتداد دارد كه حدود دويست ميل است.(2) آنان معتقدند كه در اين جنگ لشكرى با حدود 400 مليون نفر شركت خواهند داشت(3) لشكرى كه از عراق، ايران، ليبى، سودان و قفقاز در جنوب روسيه تشكيل شده است.(4)
دكتر عبدالكريم زبيدى مى گويد: «... اين حادثه همان حادثه بزرگى است كه قبل از ظهور امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه) تحقق خواهد يافت و در روايات از آن به «معركه قرقيسيا» ياد شده است. در آن واقعه ميليون ها لشكر از آمريكا، اروپا، روسيه، تركيه، مصر و دولت هاى مغرب عربى و لشكريانى از شهرهاى شام يعنى سوريه، اردن، لبنان، فلسطين و اسرائيل شركت خواهند داشت. همگى در منطقه اى به نام قرقيسيا از بلاد شام با هم مواجه خواهند شد و سفيانى در اين هنگام خروج خواهد كرد ...».(5)
كلينى به سند خود از امام باقر(عليه السلام) نقل كرده كه به ميسر فرمود: «اى ميسر! چه مقدار بين شما و قرقيسيا فاصله است؟ عرض كرد: نزديك شاطىء الفرات است. حضرت فرمود: «أَمَا إِنَّهُ سَيَكُونُ بِهَا وَقْعَةٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهَا مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَا يَكُونُ مِثْلُهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ مَأْدُبَةٌ لِلطَّيْرِ تَشْبَعُ مِنْهَا سِبَاعُ الْأَرْضِ وَ طُيُورُ السَّمَاءِ ...»(6)؛ (آگاه باش كه در آن مكان واقعه اى اتفاق خواهد افتاد كه نظير آن از زمان خلقت آسمان ها و زمين از جانب خداوند تبارك و تعالى اتفاق نيفتاده است و نخواهد افتاد. آنجا محل پذيرايى پرندگان خواهد بود. درندگان زمين و پرندگان آسمان از آن سير خواهند شد ...)».
از مجموعه روايات در اين باب به خوبى استفاده مى شود كه در اين جنگ فرمانده عملياتى اين جنگ از جانب دشمنان اسلام، شخصى به نام «سفيانى» است. او كسى است كه به كمك مراكز جاسوسى يهود در ميان مردم تفرقه انداخته و مردم را بر ضد شيعيان اهل بيت(عليهم السلام) تحريك خواهد كرد و نيز بعد از پناه بردن امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به كعبه با عده اى از ياران خود در صدد مقابله با حضرت برآمده كه خود او با لشكريانش در منطقه اى به نام «بَيْدَاء» به زمين فرو خواهند رفت. در همين جنگ است كه بنيه يهود از هم پاشيده شده و بسيارى از آنها نابود خواهند شد.
بخارى به سندش از رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نقل كرده كه فرمود: «قيامت بر پا نمى شود تا آنكه شما با يهود بجنگيد در آن هنگام به حدى از آنان كشته خواهد شد كه حتى سنگى كه يك يهودى در آن پناه گرفته مى گويد: اى مسلمان! اين يهودى است كه در كنار من پناه گرفته او را به قتل برسان».(7)،(8)