آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

يكي از آياتي كه دلالت بر ظهور امام زمان(عج) دارد «آيه وعد» است. این آیه با آيات ديگر كه می گوید دين اسلام در آخر الزمان بر ساير اديان غلبه پیدا می کند، سازگارى و مناسبت دارد. كلمه «الارض» كه در آیه آمده با الف و لام جنس آمده تا شامل تمام کره زمين بشود و رواياتى كه ذيل اين آيه آمده، حکومت جهانی حضرت را تأييد مى کند. تبديل خوف به امنيت كامل، در زمان پيامبر(ص) و حتی زمان خلفاي راشدين به وجود نيامده و تنها با حكومت گسترده مؤمنين به رهبري امام زمان(عج) بر سرتاسر زمين اتفاق خواهد افتاد.

يكي از آياتي كه دلالت بر ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دارد «آيه وعد» است. خداوند متعال در اين آيه مى فرمايد: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني‏ لا يُشْرِكُونَ بي‏ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون»(1)؛ (خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند وعده مى دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمين خواهد كرد همان گونه كه به پيشينيان آنها خلافت روى زمين را بخشيد و دين و آيينى را كه براى آنان پسنديده پابرجا و ريشه دار خواهد ساخت و ترس شان را به امنيت و آرامش مبدل مى كند آنچنان كه تنها مرا مى پرستند و چيزى را شريك من نخواهند ساخت و كسانى كه پس از آن كافر شوند فاسقند).
آيه فوق مربوط به زمان ظهور حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) و عصر حكومت جهانى توحيدى است و شواهد و قرائن آن عبارت است از:
1. با آيات ديگر كه می گوید دين اسلام در آخر الزمان بر ساير اديان غلبه پیدا می کند، سازگارى و مناسبت دارد.
2. كلمه «اَلْأَرْضِ» كه با الف و لام جنس آمده، بدون قرينه اى بر انصراف آن به سرزمين خاص و معين، حمل بر تمام کره زمين مى شود.(2)
3. تبديل خوف به امنيت كامل تاكنون انجام نگرفته است و اين تنها با حكومت گسترده مؤمنين بر روى زمين انجام مى گيرد.
4. با مراجعه به رواياتى كه در ذيل آيه فوق رسيده اين معنا تأييد مى گردد؛ قرطبى در ذيل آيه از رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نقل كرده كه فرمود: «در آن روز بر روى زمين خانه اى نيست جز آنكه خداوند اسلام را در آن وارد خواهد ساخت».(3)
سدىّ از ابن عباس نقل كرده كه آيه در مورد آل محمد(صلى الله عليه و آله) نازل شده است.(4) از امام سجاد(عليه السلام) نقل شده كه فرمود: «آيه در شأن حضرت قائم(عليه السلام) است».(5) از امام صادق(عليه السلام) نيز نقل شده كه فرمود: «آيه درباره قائم و اصحاب اوست».(6)
5. در زمان خلافت خلفاى اربعه نيز امنيت كامل در سرتاسر جهان پديد نيامد خصوصاً آنكه دو دشمن قدرتمند ايران و روم اسلام را تهديد مى كردند و لذا در طول سى سال جنگ هاى زيادى به وقوع پيوست.
فضل مى گويد: «... به امام صادق(عليه السلام) عرض كردم: اين ناصبی ها گمان مى كنند كه آيه در شأن ابوبكر و عمر و عثمان و على(عليه السلام) نازل شده است. حضرت فرمود: خداوند قلوب ناصبه را هدايت نمى كند، چه زمانى دين مورد رضایت خدا و رسول تثبيت شده است و امر آن انتشار يافته و خوف و شك از قلوب و سينه هاى مردم در عهد يكى از آن سه خليفه و در عهد حضرت علي(عليه السلام) با ارتداد مردم بيرون رفته است. چه فتنه هايى كه در ايام آنها برانگيخته شد و چه جنگ هايى به آنها نسبت داده شده است كه بين آنان و كفار واقع شد».(7)،(8)