آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وظيفه ما در عصر غيبت، برطرف كردن موانع ظهور، فراهم كردن زمينه ظهور و نزديك شدن به حضرت با انجام وظايف خود است نه اصرار و الحاح به تشرف و ملاقات حضرت. آرى اگر درخواست ملاقات با حضرت در عصر غيبت به جهت بهره مندى از وجود او باشد و اینکه با این ملاقات، مورد عنايت خاص ‍ او قرار گرفته و به اطمينان قلبى برسيم و با تصرفى كه ايشان مى کنند به كمالات نزديك شویم، اين ملاقات و اصرار بر آن مفيد است، و گرنه اين عصر غيبت است و قرار است كه ایشان از ديدگان مردم غايب باشد.

آنچه كه مطلوب است و وظيفه ما در عصر غيبت به حساب مى آيد اين است كه بكوشيم تا موانع ظهور حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه) را بر طرف كرده و زمينه ظهور حضرت را فراهم نماييم. و نيز وظيفه داريم كه به دستورات و وظايف خود عمل كنيم تا به قرب معنوى نسبت به حضرت نائل آييم.
آرى اگر درخواست ملاقات با حضرت در عصر غيبت به جهت بهره مندى از وجود او باشد و اینکه با این ملاقات، مورد عنايت خاص ‍ او قرار گرفته و به اطمينان قلبى برسيم و با تصرفى كه ايشان مى کنند به كمالات نزديك شویم، اين ملاقات و اصرار بر آن مفيد است، و گرنه اين عصر غيبت است و قرار است كه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) از ديدگان مردم غايب باشد تا چه مصلحتى اقتضا كند كه در موردى ظهور كرده و كسى به ملاقات حضرت نايل شود. لذا بايد صبر كرده و در اين موقع حساس كه عصر امتحان است به وظايف خود خوب عمل كنيم تا از امتحان سرافراز بيرون آييم.
آرى، اگر چه از ظاهر برخى از ادعيه تقاضاى ملاقات حضرت به دست مى آيد ولى مى توان آن را حمل بر ملاقات در عصر ظهور كرد.(1)