آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علی(ع) در حکمت 135 نهج البلاغه، به بیان آثار «توبه» پرداخته و می فرماید: «كسى كه توفيق توبه پيدا كند از قبول آن محروم نمى گردد». آری انسان همواره در معرض وسوسه شیطان است و خداوند نیز با گشودن درهاى توبه و وعده قبولی آن، انسان را به رحمت خود امیدوار می سازد تا از مسير حق منحرف نشود. هم چنین خداوند می فرماید: «پذيرش توبه تنها براى كسانى است كه كار بد را از روى جهالت انجام مى دهند و سپس توبه مى كنند».

امام علي(علیه السلام) در بخشی از حکمت 135 «نهج البلاغه» می فرماید: (كسى كه توفيق توبه پيدا كند از قبول آن محروم نمى گردد)؛ «وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ».
انسان همواره در معرض لغزش هاست، هواى نفس، شهوات از درون و وسوسه هاى شياطينِ انس و جن و زرق و برق دنيا از برون، دائماً طوفانى در اطراف او به راه مى اندازد و گاه گرفتار لغزش مى گردد. اگر باب توبه به روى او گشوده نشود مأيوس مى گردد و به دنبال آن در درياى گناه غوطه ور خواهد شد؛ اما خداوند رحمان و رحيم درهاى توبه و اصلاح خويشتن را به روى او گشوده و وعده قبول به توبه كنندگان حقيقى داده است تا از رحمت خدا مأيوس نشوند و از مسير حق منحرف نگردند.
خداوند در این رابطه مى فرمايد: (پذيرش توبه از سوى خدا، تنها براى كسانى است كه كار بد را از روى جهالت انجام مى دهند، سپس به زودى توبه مى كنند. خداوند، توبه چنين كسانى را مى پذيرد؛ و خدا دانا و حكيم است)؛ «إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللّهُ عَلِيماً حَكِيماً».(1)
امام سجاد(عليه السلام) در مناجات «تائبين» مى فرمايد: «إلهي أنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ وَ قُلْتَ:«تُوبوا إِلَى اللهِ تَوْبَةً نَصُوحاً»فَما عُذْرَ مَنْ أغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ»؛ (خداوندا تو كسى هستى كه درى به روى بندگان خود گشوده اى و نام آن را توبه گذارده اى و فرموده اى: «همگى به سوى خدا باز گرديد و توبه خالص كنيد» با اين حال آنان كه غافل مى شوند تا از اين در به سوى عفو الهى وارد شوند چه عذرى دارند؟!).(2)